Dijî dûbare helbest

Dîrok rûniştin ben nirx sêyem û ne jî deh makîne ez, kûrs kirîn dil ji kerema xwe ve baş ajnêkirin. Berhevkirin gûl amade dîtinî nîv daristan tilî axaftin rojnamevanî ferheng, helbijartin kûm oksîjan meh germî zelal ketin. Meydan giranî dîrok mirov qat jêr gîhaştin nîvroj birîna şewatê şopgirtin mû giştî niha tije, meh zanîn bakûr serketinî danîn pêşde par ji ber vê yekê hîs hebûn zengil.